O primer ploro d’un borche que iba a estar poeta
julio 12, 2007
Titol luengo ta dizir que güe fan 104 añadas d’o naiximento de Pablo Neruda en Chile. Comunista, politico, Nobel de literatura, engalzau por o gubierno y clandestin n’a suya tierra, comprometiu con o pueblo y con una traza presonal de beyer lo amor, cosa millor ta fer-le un chicot omenache que uno dos suyos poemas, Ausenzia.
Ausenzia
Cuasi no t’en he dixau
bas en yo, beirada
u tremolosa,
u permenada, ferida d’o mío esmo
u sobrexuta d’amor, como cuan os tuyos guellos
se’n trancan sobre o don d’a vida
que sin aturar t’en doi.
O Amor mío
mos hemos trobau
asetegaus y mos hemos
bebido tot l’augua y la sangre,
mos trobamos
con fambre
y mos mosquia-mos
como a flamera mosega,
dixando-nos feridas.
Pero aspera-me,
alza-me la tuya suabeza.
Yo te dare tamién
una rosa.
Parolas rarizas:
Beirada = Cristalina.
Permenada= Inquieta.
Sobrexuta= Colmada.
Asetegaus= Sedientos.
Mosquia-mos= Mordisqueamos.
Flamera= Fuego vivo.
Mosega= Muerde.
Suabeza= Dulzura.